Γεντιανή

Γεντιανή (Gentiana Lutea – Αγριοπιπεριά)

Το επιστημονικό όνομα Gentiana προέρχεται από το βασιλιά Γέντιον της Ιλλυρίας, όπου το φυτό, κατά τον Πλίνιο, ήταν άφθονο. Ο Γέντιος ζούσε το 2ο π.Χ. αιώνα και λέγεται ότι ήταν ο πρώτος πού αναγνώρισε τη φαρμακευτική αξία του φυτού στη μάχη κατά της πανούκλας. Και σήμερα ακόμα ή ρίζα της γεντιανής θεωρείται σαν αντιπυρετική.

Ο Δισκορίδης την ονομάζει και «ρίζα κενταύρου», γιατί είχε πραγματικά πολλές θεραπευτικές ιδιότητες που πιθανόν να χρησιμοποίησε και ο κένταυρος Χείρων. Ένα είδος, ή Gentiana asclepiada που με τη σειρά της έχει πάρει τ’ όνομα του Ασκληπιού, φυτρώνει ακόμα σήμερα σε πολλά υγρά μέρη και ιδιαίτερα στο δροσερό Πήλιο, πατρίδα του Χείρωνα και τόπο των βοτανολογικών σπουδών του Ασκληπιού.

Η ρίζα της γεντιανής έχει άκρως θεραπευτικές ιδιότητες. Βοηθά στην πέψη, τονώνει, αυξάνει την όρεξη ενώ ταυτόχρονα είναι και καθαρτικό. Γιατρικό για τα τσιμπήματα ή δαγκώματα εντόμων (με σκόνη πάνω στις πληγές αλλά και ως αφέψημα με μέλι). Έχει επίσης και αντιπυρετική δράση.